Mundar Dünya...

Hamıdan təhqir,söyüş,yalan eşidən dünya...Susss.Bu günə kimi küləklərinlə,günahlarınla,şimşəklərinlə,tufanlarınla,cinayətlərinlə sən danışdın...Həmişə sənin boş-boş düşündüklərivin qurbanı mən oldum.Artıq bəsdi indi mən danışacam...Nə etdinsə bu günə kimi ancaq özüvə qarşı hörmət yox nifrətimi artırdın,sənə qarşı dürüst yox acizliyimi saxlatdın,doğrularmı yedin yalanlarımı saxlatdın,nə etdimsə mən yox özün-özvə etdin.Məni qarşında çökdürmək üçün dostlarmın üzünü mənə qarşı döndərdin,sevənlərimi öldürdün,sevgimi aldın ki tək qalım.Buda mən sonda sənin istədiyin kimi Sən və Mən.Bağladın üzümə qarşı hər qapıvı qurumuş ağac kimi qurutdun hər şeimi...Sevdirmədin özüvü hər bayramlarınla,hər marağlarınla,açılmayan sirlərinlə,üzüvü aydın görmək üçün çıxartdığın Günəşinlə...Sevçədim bunları...Qaçdım tərki dünyaya,səni sevməyən dünyaya...Tapdım özümü bu qaranlıqda...Sənnən evdim tək dənizi...Apardım özümlə oda səni tərk etdi...Səni tərk edən dahilər kimi.Baxıram üstündə gəzən qarışqalara ən fırlandıqca olar bir-bir yerə düşür...Bəsdi daha dur yeründə nə olacaqsa qoy olsun onsuz saxlatdın məni tək burda...Qaytar hər şeimi qaytar dostlarımı qaytar sevgimi sonda sənin olum...Bezdirmisən məni dar boş küçələrinlə..O küçələr ki, tanıdığım hər kəsi mən orda tapmışam...Ama bax gözlərinlə gör kim qalıb küçələrində...?...Heç kim heç kəs yoxdu sən yoxxa çıxartdın çox Mundarsan çox.