Ufffffff=(

Danışdım danışdım danışdım ama nə olsun?Sora evə getdim ağladım onunla danışanda bir  növ peşmançılıq çəkdim ama özümü bu qədər səmimi danışığa hazırlamamışdım.Ən pis olduğum isə onun üzünü bu qədər sevincli gördüyüm vaxt  onu gülümsəmək, sevinmək bizlik deil kmi deyindim sora üz ciddiləşdi sonra üz çökdü.Kiəsə bu haqda desəm mənə ilk dediyi bu olacaq onun  yaxşılığna danışdın ama mənə onun yaxşılığınnan çox onun qara dünyasına şüa saçmaq lazımdı və bunu görməkdi.Özünədə dedim bizə verilən sınağdan keçdim indi sən qalmısan!Sənsiz tüpürüm o Universtetədə,gəncliyimədə,artıq şablona çevrilmiş Mənasız ömrümədə....Mənə valideynimdəndə yaxınsan,mənim qarğalarımdanda mənə yaxınsan və üstünsən ama həyəcan təbilini çalmaq mənə düşür....!