Başlıq sətirlərə fəlsəfə yazmaqdı gücüm,
Çəx istədiyim arzuların içində yoxdu dözüm.
Alçaldıqca başa düşürəm ki, bağlanır gözüm,
Balaca dünyalarda isə artıq keçmir sözüm.
Özündə hiss dəyişib,günahı başqasına atır,
Ağılsız mətinləri yazıb insanlıqdan batır.
Nökər şahı olmağa mənliyini pula satır,
Kağıza düşən qan damlasını göz yaşına 1 qatır.
Eh yenəəəəəəə
Mənası bağlı sözlərə yenə səhivə açır,
Gücsüz insanlar bax yenəəəəəəə
Öləndən sonra özünü başqa dünyada tapır.
Cismi ilə sağollaşmaq artıq çox gec oldu,
Sağol deyəndə ruh dünyası ağırlıqla doldu.
Balıqların göz yaşı ilə göldən dənizdə boldu,
Gümrah görsənən qızım Günəşdə saralıb-soldu.
Ağlamaq istəyəndə buludlar tək qoymadı,
Dünən qurtaran günahım bu gün yenə başladı.
Qocalıq etmək üçün otaqda işıqda qalmadı
Əsirlər illərcə illərin nazıyla oynadı
Kifayət etmir boşu boşuna günlərini saysada
Əcəldən qaçanda rahat gün tapmadı.
Yazıram gücümün qaynağı hardan bilmirəm
Şeytan azdırır,Allah vergi verib bilmirəm.
Gecənin aysız qaranlığında yenə qələm əldə olacaq,
Söz olmuyanda göz yaşlarım yox özü yazacaq.
Qutarmış vərəqlərdə boş səhivə tapacaq
O qutaranda doğulmuş növbə mənə çatacaq.
Gözəl sözlərimdə isə əlimdə sakit yatacaq.
Düşünürəm məndən bəlkə insaf istəyir,
Tək durub yol ortasında gedənləri səsliyir.
Ay Allah qışqırığım boşa çıxır
Sözlərim sahiblərini tapmır
Harda itib batıblar artıq
Günəşdə qara geyib sarı şüalarını saçmır.
Xoşbəxtlər çoxaldıqca bədbəxtlərə növbə çatmır
Uydurulmuş lətifələrə səbəbsiz gülməyim
Heç biri ağlımın dərinliyinə batmır.