Gecə Doğulan Nifrətim

Gecə qaranlıq nifrətlər doğuldu,

Dünənlərim yoxdu.

Gözlərim yaşla boğuldu.

İlk anda gözlərimi açmaq yerinə ölməyi seçdim,

Sadəcə nifrətlərimdi bilmirəm,

İnsanlıqdan çıxıram,sanki ölürəm.

Şeirlərdə yazsam,həyatləarda görsəm,insanları tanımaq bəs etməz.

1 ömrə özümü yuxarıdan ölməkdi məqsədim

,Dünənlərə baxıb ağlamır gözlərim!!!

 Getmək istəyirəm  ama necə və niyə?

Hara baxıram görürəm səni gizlicə.

İnsanların nifrətində doğulmuşam,

Dünənə baxıb ağlamaqdan yorulmuşam.

Gecədi sadəcə qaranlıqdı,

Nifrətlərdi həyatıma ağalıqdı,

Gözlərimdə var yalnız nirət və kədər

Səhər doğulan Günəşdə yox oldum

1993 də cəhənnəmdə doğuldum.

Qışqırmağmı?yox ağlamaqmı?yox

Bu sadəcə həyatdımı?oda yox

Suallarda versəm onada cavablar yox

Dünyanın sonu varmı səncə?

Suallarıma cavab yox!!!

  Bu şeiri özünə hörmət etdiyim və çox istədiyim insandan biri yazıb!