Baş hərrənir,gic olur.Burakı cəhənnəmə yaxın olan cənnətdi?!Bu nədi hamı qızıl gülə dönüb hardadı insanlar?Niyə taxılan maskaları yoxdu?Bu nədi mənim qanadlarım var?!
Uçuram...Bu qızılgülləri görməkdən bezmişəm axı bu nədi?!Heçnə hiss etmirəm,dözmürəm dözmürəm yenə-nə qədər istəyirsiz,nəyimi istəyirsiz verərəm ama onnan yenə bir dənə-verin o zibilə qalmış şənləndirici dənəsini..Beyin çönür, ellər bilmir gah başı gahda dizləri qucaqlayır,əsmə tutub gözlər qırmızıya çevrilir şeytanlaşma gedir.Nazir balası indi bir zibildən aslı halda qalıb.Milyonlarımı verərəm unutdur mənliyimi.Muamma doğururdu hardandı Angreifen?!Yenə tutdular onu zibil üstündə,hər səfərində batırdığı isə soyadı idi..Nə qədər olar, ərköyün böyüt böyüt axırda uzun mənasız yola çıx...Bu yol ki, yollar qırağında Muammalı oxlar qoyublar bunlarlamı Angreifen?!Yenə ələ verilən əl çirkabı, burax onsuz sabah yenə burdadı.Qaç qaç ilk ora qaç, tələb edir səni yox qoluvu istəyir.Evləndir qoluvu iynəylə ayrı qala bilmirlər onsuz.Qaç ora Muammalı cığırla qaç,zəifləmiş sinir toklarını qoş sora başla əsəb əsəb bundan sora Angreifene hazırlaş.Əsmədən sonra cır yaxavı cır qol hissəvi sox ora bunla rahatlaş....Bu nədi qovun başımın üstündəki bayquşları,yarasaları,qarğaları axı bunlar cəhənnəm quşlarıdı,qanadları isə ürəyimə girir.Yenə kimsə hürür çöldə axşam yenə ulaşma...Yox yenə tutdular onu.O cür milyader balası.Artıq qol qaşına-qaşına park skamekalarında yer tapıb bu cür aciz vəziyyətdə,kim tanıyar onu bu vəziyyətdəki bu o həmin nazirin oğludu?!İndi onun Günəşi başının üstündəki işıq dirəyləri.Ona baxanda dilənçi halına yanıb ona pul uzadır bədbəxt...Damarlarını kəsməmiş damarları öz özünə kəsilir,yenə evləndir qolunu.Boşa təzdən enıəndir axı hara qədər iynə üstünə çəkilən Angreifen.Atası dölətin zibil işləri ilə baş sındırarkən oğlu dilənçinin dərviş kökündə.Yox diəsən yığa bilmədi lazım olanı ala bilmiir.İndi iflic kor vəziyyətdə,artıq hər şeyi yoxa çıxanda görür kor olmuş gözləri.Hanı-hanı əvvəl onu Allahdan uca sayan dostları?Hardadılar?Heç kəs, heç kim yoxdu o indi artıq başa düşür ki, onun ölmünü danışanda o yox olsada onun ruhu utanacaq.İndi dərk edir, oda hər kəs kimi edəndə yox nəsə olanda peşman bu ki həmişəki sünilik peşmançılığıdı.Ortada susqunluq.Artıq söndümü görəsən?...Mənidə çağırdı yanına, sirat körpüsü üzərində gözləyən budumu o ağ xalatdakı?Odumu insanları sorğuya çəkən axı mən nə deyəcəm indi ona?Diəsən bərzəxdə də ayılmamışam əlində iynə ,vursun qarşımdakı ağ Mələk....Yenəə evləndi qol....13 dəqiqə sakitçilik.Yox bu odu yanındakı da çox tanışdı.Gəlmiyin üstümə ..
Bu həmin həkimdi yanındakı isə onun dostu."Həkim onun vəzyəti niyə yenə ağırlaşdı?".."Bu Dəli Bu Gün özünü Narkaman hesab edir"
0 yorum:
Yorum Gönder