Çox yorğunam...

Çox yorğunam bağışla məni yazdıqlarımı oxuyanlar.Günlarim eyni saatlarım 1-1inin təkrarı,doğulan sabahlar eyni uff....Yenə hər günün söz söhbəti"Niyə beləsən?Sən şeytansan!Ona qulluq edirsən!"Bezmişəm bu sözləri dinləməkdən.Hər gün güc aldığım sms.dən isə artıq axarı yoxdu kəsilib,olur ama "mən yada salanda"olur.Bəlkə özünə sevgili tapıb?"Bəlkə mənlə getiyi yolun istiqamətini dəyişib?"Niyə yazmır axı,saatlarca ekranına baxdığım zibilə qalmış bu telefonun"diq-diq"səsinə bu qədər möhtac olacağmı bilmirdim.Budur gəldi.......yox o deil...Bəlkə, küçəyə çıxım fikirləşirəm axır qələmi kağızı görmüyüm uzaq olum yazmıyım.Düşdüm...Yenə eyni gözlər doymur mənə baxmaqdan,qaçım bəlkə?"Gözlər yenə arxamca danışmaqda.Mən başa düşmədiyim bu şeydi ki,Oğlanlar mənə baxandan sonra niyə sofətləri turşuyur və üst başlarına baxırlar,yada etiraz edirlər?Mənki heç bir fərq qoymuram.Nəysə telefonumu evdə qoymuşam gdirəm evə və yolda fikirləşirəm"Görəsən yazııb?"...Yox yenə yazmıyıb,yenə yadma düşdü o tanışları...İstəmirəm dostlarımla danışım daha bəsdi onlara dərd dedim axı onlara qulağı dərd dinləmək üçün vermiyiblər...1dəfədə xoş...Neyləyim çox yorğunam hər bir şeydən budu həmişəki qaranlıq otaq heçnəyi dəyişməyib,hər küncü eyni...Otaqda dərmanlar,çoxlu dərmanlar....Lənət sənə yox etmiyəcəm bunu....Bəlkə edəndən sonra yazdı?"Yox artıq gecdi çox keçmədi ayıldım...Uff tək bu deyil yorğunam bu sevgilərə qarşıda,gələn etiraflarada,Qapını döyən qonağıda geri qaytarıram..Bu gün istəmirəm heç kimi...Çünki çox yorğunam....